Այս պահը թող բարով վայելի. վստահ եմ՝ անհանգստանալու կարիք չկա

Լուսանկարում Քոչարյանի և թոռների սրտառուչ հանդիպումն է: Զուտ մարդկային տեսակետից՝ հուզիչ է: Տեսնես, որ իր թոռներին գրկում էր, հիշեց, որ Պողոս Պողոսյանի թոռներն այդպես էլ առանց պապի գրկի մնացին, որ տասը ՀՀ քաղաքացի Մարտի 1-ին, ինչ-որ անբարոյականի զավակի  հրամանով, զոհվեց: Նրանցից ոմանք երեխա չունեին, ոմանց երեխաներն անհայր մնացին, ու իրենց պապն էլ իրենց չի գրկի… տեսնես՝ Քոչարյանը հիշե՞ց այս մասին:

Կարելի է ամենայն պատասխանատվությամբ ասել՝ չի հիշել, չի էլ հիշելու: Այս պահը թող բարով վայելի, քանզի Քոչարյանը, մեծ հաշվով, չի ապրելու այն, ինչ կոչում են խաղաղ ծերություն ու ընտանեկան անդորր: Ասվածին, վստահ եմ, ոչ ոք չի կասկածում:

Հ.Գ.Ես վստահ եմ՝ անհանգստանալու կարիք չկա: Վերջ ի վերջո, Քորչարյանը կհայտնվի այնտեղ, որտեղ իր իրական տեղն է: Իսկ առայժմ՝ կեցցե՛ գլխավոր դատախազը, դատախազները և Հայաստանում սկիզբ առած արդարադատության ինքնամաքրվող համակարգը: Այս գործում Նիկոլ Փաշինյանն անուրանալի դեր ունի: Այնպես որ՝ հանգիստ սպասենք:

Նաև շնորհակալություն Ռոբերտ Քոչարյանին՝ ազգի թերմացքին բացահայտելու ու մեզ ներկայացնելու համար, քանզի թերմացք են բոլոր նրանք, ովքեր, գումարի դիմաց, պաշտպանում են հանցագործներին: Դրանց կանդրադառնամ հաջորդիվ ՝ առանձին ռեպորտաժի միջոցով:

Լուսանկարը՝ տեսանյութից, որ հրապարակել է Լևոն Քոչարյանը՝ իր ֆեյսբուքյան էջում:

Սուրեն Սարգսյան

Добавить комментарий