Վազգենին՝ երկնքում, Սամվելին՝ երկրում…

Հայոց բանա՛կ, տոնդ շնորհավոր…հայոց մեծ ու փոքրի աչքը թող լույս լինի… Բանակի կայացման ճանապարհին զոհվածների հարազատնե՛ր, Ձեզ մեր խոնարհումները, հպարտ ապրե՛ք…մենք չկարողացանք Ձեզ լավ պահել՝ բառիս ամենաուղիղ իմաստով: Բայց ժամանակն ամեն ինչ իր տեղը կդնի: Ներեցեք մեզ մեր զոհված հերոսների մայրեր, քույրեր ու զավակներ…Ձեր զավակների փառքով են ապրում հայրենի շիտակներն ու տականքները…Ողջ աշխարհում է այդպես: Ի՞նչ իմանաս՝ գուցե մի օր կքանդվի ու կվերափոխվի աշխարհը: 
Երկու խենթին՝ հատուկ շնորհավորանքներս. Վազգենին՝ երկնքում՝ Սամվել Բաբայանին երկրում: Ով ինչ ուզում է թող վայրահաչի, բայց այս երկու խենթերի ՛՛տղա՛՛ լինելը որոշեց մեր այսօրը, մեր բանակի լինելիությունը: Վազգենին նենգաբար սպանեցին, Սամվելին բանտերից տուն չէին թողնում:
Վազգենը հավատաց ու հիմնադրեց… Սամվելը հավատաց ու ամրացրեց…Մենք՝ այդ ժամանակի զինվորներս, նրանց հավատացինք, ենթարկվեցինք ու հաղթեցինք…
Այսօր, ավելի քան, Վազգենի աներեր ոգու ու Սամվելի ամուր ձեռքի ու մտքի անհրաժեշտությունն ունենք…
Տոնդ շնորհավոր, բանակ ջա՜ն… Մի զորք երկնքում ունենք՝ մի հրաշք զորք, հանճարեղ խենթերի մի աստղաբույլ, մի այդքան էլ երկրում են՝ ամեն պահի պատրաստ անմահանալու…
Ողջ եղե՛ք, այսօր քեֆ արե՛ք, այսօր ուրախացե՛ք, այսօր հպարտ ապրե՛ք ու ամեն վայրկյան հայրենիքի պաշտպանությանը ծառա, ստրուկ ու տեր…

Добавить комментарий