Դոկտորն էլ բռնեց հավերժության ճամփան…

Կյանքից հեռացավ ընկերներիս հայրը՝ Ռոմիկ Բադալյանը՝ Դոկտորը: Մեր հարազատները, վաղ, թե ուշ, պակասում են մեզնից, մի օր էլ՝ մեր հերթն է գալու, ու Թումանյանի պես՝ պիտի մաղթենք «ղոչաղ կացեք» ու գնանք դեպի հավերժություն:Երբ իմացա Ռոմիկ Բադալյանի մահվան մասին, չուզեցի հավատալ: Այդ համառ մարդը, ում ամբողջ կյանքը շարժում էր, ինչ-որ տեղ՝ կամակորություն… Արդարամիտ Դոկտորը…Ամուսնության հաջորդ իսկ օրը կնոջը հարցնում է, թե՝ Անահիտ, դու Կոմունիստական կուսակցության անդամ ես, գրքույկդ բեր, տեսնեմ, ու սարսափահար կնոջ աչքի առաջ երկու կես է անում գրքույկը՝ ՍՄԿԿ անդամատոմսը, հետո մեղմ նայում կնոջը ու. «Շան աղջիկ, էսօրվանից քո կուսակցությունն էլ, Լենինն էլ՝ ես եմ»…Դոկտորը, մարդու այն տեսակն էր, որ կանգ առնել չուներ, դադար չուներ, որի համար խնդիրը ոչ թե հնարավորություն կուտակելն էր, այլ աշխատելը: Այդպես էլ, մինչև կյանքի վերջին օրերը, չդադարեց… Գրեթե ամեն օր, աշխատանքի գնում էր լուսաբացին՝ ժամը հինգին, այն դեպքում, երբ տարիների դառը վաստակն այլևս հնարավորություն էր տալիս չաշխատելու…Մի օր ինձ ասաց՝ ճիշտ է, տղաներս մեծացել են, աշխատում են, բայց քանի կամ՝ իմ խոսքով պիտի ամեն ինչ լինի…Իմ համառ բարեկամը… Տղան՝ Վահագնը, անբուժելի հիվանդությունից մահացավ…ասաց՝ Սուրեն, գլխի հետ կապված խնդիր էր. ես բժիշկ եմ, իմ ձեռքով հերձեցի, որ հասկանամ զավակիս հիվանդության պատճառը…Սարսափահար երեսին նայեցի. «Դոկտոր, ո՞նց…»Ասաց՝ ես ճիշտ դուրս եկա. այն ժամանակ բուժման մեթոդ էի առաջարկում, հիմա այդ մեթոդով այդ հիվանդությունը բուժվում է, իսկ տղայիս չկարողացա փրկել….Հիմա գնաց ու իր Վահագն որդուն հասավ Դոկտորը…Ցավակցում եմ… համբերություն ընկերներիս, Դոկտորի մտերիմներին ու բարեկամներին …
Հոգեհանգիստը տեղի կունենա այսօր՝ 23.09.2020թ. Կոնդի Սբ. Հովհաննես եկեղեցում՝ 18:00, թաղումը՝ վաղը, ժամը 13:00, Տավուշի Հաղարծին գյուղում:

Սուրեն Սարգսյան

Добавить комментарий